Čovjek koji je Lavu Tolstoju poslužio kao inspiracija za lik grofa Vronskog u romanu “Ana Karenjina”, nakon svega 16 dana boravka u Srbiji ušao je u istoriji.
Naime, čuveni pukovnik ruske vojske Nikolaj Nikolajevič Rajevski, sahranjen je u Ukrajini, ali je njegovo srce pokopano u Đunisu, mjestu u blizini Kruševca.
Narodna legenda kaže da je samo nekoliko minuta prije pogibije Rajevski ručao, pio vino i polazeći na položaj rekao:
“Ako poginem, srce mi ostavite u Srbiji, a tijelo prenesite u Rusiju”.
Otkud Vronski (Rajevski) u Srbiji ?
Godine 1876. Srbija je bila u ratu sa Turcima. U pomoć Srbima su dolazili mnogobrojni dobrovoljci iz inostranstva, najviše iz Rusije. Među njima je bio i tridesetogodišnji ruski pukovnik Nikolaj Nikolajevič Rajevski, potomak čuvene ruske plemićke porodice i unuk generala Rajevskog koji je vodio rusku vojsku protiv invazije Napoleona.
Prema “Ani Karenjinoj”, najprevođenijem romanu svjetske književnosti, nakon što se njegova ljubavnica Karenjina bacila pod voz, grof Vronski se prijavio u dobrovoljce i otišao u rat u Srbiju.
Tolstoj time završava priču, a život Nikolaja Rajevskog okončao se pogibijom u bici sa Turcima 20. avgusta 1876. kod sela Gornji Androvac, nedaleko od Aleksinca.
Bio je zadivljen izgledom, duhovnošću i istorijom manastira Sv. Romana, pa je zamolio da, ukoliko pogine, njegovo srce bude sahranjeno pored manastira.
Kada su majka i sestra pukovnika Rajevskog došle po njegove posmrtne ostatke, ispunile su želju hrabrog ratnika.
Njegovo tijelo bilo je sahranjeno u porti manastira Sv. Romana u Đunisu, a odatle je poslije nekoliko dana prenijeto u Beograd. Poslije opijela u sabornoj crkvi kome je prisustvovao kralj Milan Obrenović, uz velike počasti njegovo tijelo je ispraćeno u selo Razumovska u Ukrajini, koja je tada bila u sastavu Rusije i sahranjeno u porodičnoj grobnici.
Manastir Sv. Roman sazidan je u IX vijeku i smatra se jednnim od najstarijih manastira u Srbiji. Pripada malobrojnoj grupi manastira koji su podignuti prije Nemanjića.
Smatra se da je manastir podigao neko od najbližih saradnika prosvetitelja Ćirila i Metodija, a ime je dobio po monahu Romanu Sinaitu, koji je u njemu živio, a kasnije je proglašen za svetitelja.
NoviGlas
